Slachtoffers

1Wanneer iemand de Heer een slachtoffer aanbiedt en daarvoor een rund kiest, dan mag het een mannelijk of vrouwelijk dier zijn, als het maar gaaf is. 2Hij legt zijn hand op de kop van het offerdier en slacht het bij de ingang van de tent van samenkomst. De priesters, de zonen van Aäron, sprenkelen het bloed over het altaar. 3Dan biedt hij een deel van het slachtoffer als offergave aan de Heer aan: het vet dat de ingewanden bedekt, 4het vet aan de nieren en de lendenen, en de leverkwab die met de nieren verwijderd wordt. 5De zonen van Aäron laten dat op het altaar in rook opgaan, tegelijk met het brandoffer, dat op het brandende hout ligt. Zo is het een geurige gave die de Heer behaagt.
6Wil hij de Heer een schaap of een geit als slachtoffer aanbieden, dan mag het een mannelijk of een vrouwelijk dier zijn, als het maar gaaf is. 7Biedt hij een schaap aan, dan brengt hij het dier voor het aangezicht van de Heer, 8legt het de hand op de kop en slacht het bij de tent van samenkomst. De zonen van Aäron sprenkelen het bloed over het altaar. 9Dan biedt hij de Heer het vet van het slachtoffer als offergave aan: de hele staart, afgesneden bij het staartbeen, het vet dat de ingewanden bedekt, 10het vet aan de nieren en bij de lendenen, en de leverkwab die met de nieren verwijderd wordt. 11Dit alles laat de priester in rook opgaan, als spijs en offer voor de Heer.
12Biedt hij een geit aan, dan brengt hij het dier voor het aangezicht van de Heer, 13legt het de hand op de kop en slacht het bij de tent van samenkomst. De zonen van Aäron sprenkelen het bloed over het altaar. 14Een deel van het offerdier biedt hij de Heer als offergave aan; het vet dat de ingewanden bedekt, 15het vet aan de nieren en bij de lendenen, en de leverkwab die met de nieren verwijderd wordt. 16Al het vet laat de priester op het altaar in rook opgaan, als spijs, als geurige gave voor de Heer.
17Als blijvende bepaling voor al uw generaties, waar u ook woont, geldt: nuttig nooit vet of bloed.’