Aankondiging van de zeven laatste plagen

1Toen zag ik een ander teken in de hemel, groot en wonderbaar: zeven engelen met de zeven laatste plagen, want daarmee bereikte Gods woede zijn einde.
2Ik zag een zee als van glas, met vuur gemengd, en hen die over het beest en zijn beeld en het getal van zijn naam hadden gezegevierd, zag ik op die glazen zee staan, met de citers van God. 3Zij zongen het lied van Mozes, de dienstknecht van God, en het lied van het lam: ‘"Groot"en "wonderbaar zijn uw daden, Heer, God, Albeheerser. Rechtvaardig en waarachtig zijn uw wegen, koning van de volken." 4"Wie zou geen ontzag hebben voor U, Heer, en uw naam niet verheerlijken?"Want U alleen bent heilig. "Alle volken zullen komen en U aanbidden", omdat uw rechtvaardige oordelen openbaar zijn geworden.’
5Daarna zag ik hoe de tempel, de tent der getuigenis, in de hemel geopend werd. 6De zeven engelen met de zeven plagen traden uit de tempel, gekleed in zuiver, glanzend linnen en met een gouden gordel om hun borst. 7Een van de vier dieren gaf aan de zeven engelen zeven gouden schalen, vol met de woede van God, die leeft tot in alle eeuwigheid. 8Toen vulde zich de tempel met rook vanwege Gods heerlijkheid en vanwege zijn macht, en niemand kon de tempel binnengaan voordat aan de zeven plagen van de zeven engelen een eind gekomen was.