1 Een kunstig lied van David, een gebed toen hij in de spelonk was.

2 Luid roep ik tot de HEER,

luid smeek ik de HEER om hulp,

3 bij hem stort ik mijn hart uit,

bij hem klaag ik mijn nood.

4 Ik ben ten einde raad,

u kent de weg die ik moet volgen,

u weet dat op mijn pad

een strik verborgen ligt.

5 Ik kijk terzijde en zie

niemand die om mij geeft,

nergens een toevlucht voor mij,

niemand die hecht aan mijn leven.

6 Ik roep tot u, HEER:

‘U bent mijn schuilplaats,

al wat ik heb in het land van de levenden.’

7 Hoor mijn noodkreet,

ik ben uitgeput en moe,

verlos mij van mijn vervolgers,

zij zijn sterker dan ik.

8 Leid mij uit de beklemming,

dat ik uw naam mag loven

in de kring van de rechtvaardigen:

u hebt naar mij omgezien.