De tempelstroom

1Toen bracht hij mij terug naar de ingang van de tempel. Daar zag ik onder de drempel water opwellen en in oostelijke richting stromen; de voorzijde van de tempel ligt immers op het oosten. Het water stroomde eerst zuidwaarts langs de muur en vervolgens langs de zuidkant van het altaar. 2Hij leidde mij door de noordpoort buitenom naar de oostelijke buitenpoort, en rechts daarvan kwam het water weer tevoorschijn.
3De man ging verder oostwaarts met de meetstok in de hand en mat een afstand af van duizend el. Daar liet hij mij door het water waden en het kwam tot mijn enkels. 4Weer mat hij een afstand van duizend el af. Hij liet mij door het water waden en het kwam tot mijn knieën. Opnieuw mat hij een afstand van duizend el af; hij liet mij door het water waden en het kwam tot mijn middel. 5Nog eens mat hij een afstand van duizend el af; nu was het een rivier, ik kon er niet meer doorheen waden. Het water was zo diep dat men er alleen zwemmend overheen kon.
6Toen vroeg hij: ‘Hebt u dat gezien, mensenkind?’ Daarop liet hij mij teruggaan langs de oever van de rivier. 7En op de terugweg zag ik aan beide oevers overal bomen staan. 8Hij zei: ‘Dit water stroomt door het oostelijk deel van het land naar de Araba, mondt uit in de Zoutzee en maakt het water van de zee gezond. 9De rivier brengt leven overal waar hij stroomt, het wemelt er van dieren. De zee zit vol vis, want de rivier die erin uitmondt, maakt het water gezond. Overal waar hij stroomt is volop leven. 10Langs de kust, van Engedi tot En-Eglaïm, staan vissers en hangen er netten te drogen. De vissoorten zijn er even talrijk als in de Grote Zee. 11Het water in de plassen en in de moerassen wordt echter niet gezond; het zal voor de zoutwinning dienen.
12Aan beide oevers van de rivier groeien allerlei vruchtbomen; hun bladeren verdorren niet en ze zijn nooit zonder vruchten. Elke maand dragen ze vruchten, omdat het water dat ze voedt uit het heiligdom komt. De vruchten zijn eetbaar en de bladeren hebben geneeskracht.

De grenzen van het land

13Zo spreekt de Heer God: Zo lopen de grenzen van het land dat u onder de twaalf stammen van Israël moet verdelen: Jozef krijgt een dubbel aandeel. 14Ieder van u krijgt zijn eigen deel toegewezen van het land dat ik met opgestoken hand onder ede aan uw vaderen heb beloofd. 15De grenzen lopen als volgt: de noordgrens vanaf de Grote Zee langs Chetlon tot de weg naar Hamat, 16dan naar Sedad, Berota en Sibraïm, waar het gebied van Damascus en Hamat elkaar raken, tot Chasar-Enon aan de grens van Hauran: 17dus van de Zee tot Chasar-Enon. Ten noorden daarvan ligt het gebied van Damascus en Hamat. Dat is de noordgrens. 18De oostgrens loopt tussen Hauran en Damascus, tussen Gilead en Israël langs de Jordaan tot aan de Oostelijke Zee en verder tot Tamar. Dat is de oostgrens. 19De zuidgrens loopt vanaf Tamar langs de wateren van Meribat-Kades en langs de beek naar de Grote Zee. Dat is de zuidgrens. 20De westgrens wordt gevormd door de Grote Zee tot waar de weg naar Hamat begint. Dat is de westgrens.

De verdeling van het land

21Dit land moet u verdelen onder de stammen van Israël. 22Bij die verdeling moet u ook rekening houden met de vreemdelingen die in uw midden kinderen hebben gekregen. Zij gelden voor u als vrije burgers en krijgen bij de stammen van Israël hun eigen bezit toegewezen. 23In het gebied van de stam waar zij wonen, moet u hun grondbezit toewijzen – godsspraak van de Heer God.’